مقالات مرتبط:

اولین خودروها 

خودروی کاگنوت در سال 1771 با دیوار ی سنگی تصادف کرد

اتومبيل به شكل كنوني اش، در يك روز و به وسيله يك مخترع به وجود نيامده بلكه در طول زمان تكامل پيدا كرده است. تخمين زده مي شود كه بيش از 100 هزار حق امتياز و اختراع ثبت شده، اتومبيل مدرن را به وجود آورده باشد. اما مي توانيم به تعدادي از اولين ها اشاره كنيم.  

اولين نقشه هاي تئوريك براي يك وسيله نقليه موتوري به وسيله لئوناردوداوينچي و اسحاق نيوتن كشيده شد.

در سال 1769 اولين وسيله نقليه جاده اي ساخته شد. اين وسيله نقليه يك تراكتور نظامي بود كه توسط مهندس و مكانيك فرانسوي "نيكلاس جوزف كاگنوت" Nicolas Joseph Cugnot اختراع شد. كاگنوت براي اين كه انرژي وسيله نقليه اش را تأمين كند از موتور بخار استفاده كرد. او اين وسيله نقليه را تحت آموزش و راهنمايي انبار مهمات و زرادخانه جنگي پاريس و به وسيله يك مكانيك ساخت. اين وسيله نقليه توسط ارتش فرانسه مورد استفاده قرار گرفت تا توپي را با سرعت 5/2 متر در ساعت روي سه چرخ به دنبال خود بكشد. اين وسيله نقليه بايد هر ده تا 15 دقيقه متوقف مي شد تا انرژي بخارش تجديد شود. موتور بخار و ديگ بخار از بقيه وسيله نقليه جدا بود و در بخش جلويي جا داشت. در سال بعد (1770)، كاگنوت سه چرخه اي با نيروي بخار ساخت كه مي توانست چهار مسافر را حمل كند.

واگن بخار کاگنوت در 1771

در سال 1771، كاگنوت يكي از وسايل نقليه جاده ايش را به ديواري سنگي كوبيد. به اين ترتيب كاگنوت اولين كسي بود كه دچار تصادف با يك وسيله نقليه موتوري شد. اين حادثه شروع بدبياري هاي اين مخترع بود. چراكه بعد از اين تصادف يكي از حاميان كاگنوت مرد و ديگري تبعيد شد و پول براي آزمايش هاي وسيله نقليه جاده اي كاگنوت تمام شد.

موتورهای بخار با سوزاندن سوختی که آب را در یک دیگ بخار گرم می کرد, انرژی لازم برای حرکت اتومبیل را تأمین می کرد. بخار ایجاد شده منبسط می شد و پیستون ها را هل می داد که میل لنگ را می گرداند و سپس چرخ ها را می چرخاند. در ابتدای تاریخ به وجود آمدن وسایل نقلیه ای که خودشان حرکت می کردند هم وسایل نقلیه جاده ای و هم راه آهن توسعه پیدا کردند که هردوی آنها هم در آن دوره با موتورهای بخار حرکت می کردند (کاگنوت دو لوکوموتیو با موتور بخار هم طراحی کرد که هیچ وقت خیلی خوب کار نکردند).

موتورهای بخار وزن زیادی را به وسیله نقلیه اضافه کردند و ثابت کردند که طراحی شان برای حمل ونقل جاده ای مناسب نیست. اما موتورهای بخار به شکل خیلی موفقیت آمیزی در لوکوموتیوها مورد استفاده قرار گرفتند. مورخان زیادی کاگنوت را مخترع اولین خودرو می دانند. خودروی او با انرژی بخار حرکت می کرد.

بعد از کاگنوت چند مخترع دیگر نیز وسایل نقلیه ای که با انرژی بخار حرکت می کردند را طراحی کردند.

- وسیله نقلیه کاگنوت به وسیله یک فرانسوی به نام وانسیفور رکویر onesiphore recqueur اصلاح شد و پیشرفت کرد. وی کسی بود که اولین ابزار دیفرانسیل را اختراع کرد.

- در سال 1789 اولین اختراع برای وسیله نقلیه زمینی ای که با نیروی بخار حرکت می کرد به نام الیور اونتس ثبت شد.

لوکوموتیو جاده ای ترویتیک در سال 1881

-در سال 1801 ریچارد ترویتیک Richard Trevithick کالسکه جاده ای را که انرژی اش توسط بخار تأمین می شد, ساخت. این وسیله اولین وسیله از نوع خود در بریتانیای کبیر بود.

- از سال 1820 تا 1840 در بریتانیا، کالسکه هایی که با انرژی بخار کار می کردند به شکل منظم به خدمت رسانی پرداختند. فعالیت این وسایل نقلیه بعد از این که سیستم راه آهن و جاده ای عمومی بریتانیا توسعه پیدا کرد، قدغن شد.

- تراکتور جاده رو که با بخار حرکت می کرد به وسیله چارلز دیتز ساخته شد. تا سال 1850 کالسکه های بخار مسافران را اطراف شهرهای پاریس و بروکسل جابه جا می کردند.

- از سال 1860 تا 1880 در ایالات متحده آمریکا کالسکه های بخار بی شماری ساخته شد. مخترعان، هریسون دایر، جوزف دیکسون، روفوس پورتر و ویلیام تی جیمز بودند.

- سرآمدی بولی، از سال 1873 تا 1883 اتومبیل های بخار پیشرفته ای ساخت. له منسل در سال 1878 موتوری ساخت که در جلوی ماشین سوار می شد. میله یا محور با دیفرانسل حرکت می کرد و به چرخ های عقب زنجیر می شد. چرخ روی یک میله یا محور عمومی هدایت و رانده می شد. صندلی راننده پشت موتور بود. دیگ بخار پشت قسمت مسافر حمل می شد.

- در سال 1871 دکتر جی دبلیو دارهارت، پرفسور فیزیک در دانشگاه ایالتی ویسکانسین و کمپانی جی.آی.کپس اتومبیل بخاری ساختند که در یک مسابقه با طی مسافت 200 مایل برنده شد.

اولین خودروهای الکتریکی

موتورهای بخار تنها موتورهایی نبودند که در اتومبیل های اولیه مورد استفاده قرار گرفتند چراکه وسایل نقلیه ای با موتورهای الکتریکی هم اختراع شدند. بین سال های 1832 و 1839 (سال واقعی مشخص نیست), رابرت اندرسون اسکاتلندی اولین کالسکه الکتریکی را اختراع کرد. در حدود سال 1900 وسایل نقلیه زمینی الکتریکی در آمریکا در کنار انواع دیگر خودروها فروخته شد. چند سال بعد وسایل نقلیه الکتریکی به عنوان نوع جدیدی از وسایل نقلیه بر بازار چیره شدند. در اتومبیل های الکتریکی باتری های قابل شارژی استفاده می شد که انرژی یک موتور الکتریکی کوچک را تأمین می کرد. وسایل نقلیه سنگین, آهسته حرکت می کردند و گران بودند و لازم بود که برای شارژ دوباره متوقف شوند. در نهایت هم وسایل نقلیه الکتریکی و هم وسایل نقلیه بخار به نفع وسایل نقلیه ای که با بنزین کار می کردند، کنار رفتند. اما الکتریسیته موفقیت بزرگ تری را در زمینه استفاده از واگن یا راه آهن برقی و ترامواهای شهری به دست آورد. اینها وسیله های نقلیه ای بودند که تأمین الکتریسیته برای آنها به طور ثابت ممکن بود.

منبع: http://inventors.about.com/library/weekly/aacarssteama.htm